به نقل از «جام جم آنلاین»

این گیاه برگ پهن و زیبا

تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۳۰۳۵۹

  فیکوس‌ها گیاهانی هستند از خانواده مورآسه یا انجیریان که در نواحی استوایی آمریکا یا آسیا رشد می‌کنند این گیاهان برگ‌های بسیارزیبایی دارندکه درگونه‌های مختلف آن اندازه‌های مختلفی نیزدارند.ازشیره این گیاه برای‌ساخت کائوچو و لاستیک اتومبیل‌ها استفاده می‌شود. ازاین گل ۶۰۰گونه مختلف درجهان وجود دارد که هرکدام در اندازه‌ها و اشکال مختلفی رشد می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آبیاری
به‌طور کلی این گیاه از تعادل در آبیاری بسیار خوشش می‌آید، بنابراین در طرز و نحوه نگهداری از گیاه فیکوس بنجامین ابلق و الاستیکا و سایر گونه‌ها باید به فکرحفظ تعادل باشید. این یعنی این‌که نه خاک گلدان را غرق آب کنید و نه بگذارید که خاک خشک شود و در آبیاری تعلل کنید. ازآنجا که روزهای گرم تابستان وسرد تابستان باعث می‌شود میزان آبیاری متفاوت باشد از راه چک‌کردن‌خاک پیش‌بروید. بادست‌تان سطح خاک را لمس کنید. اگرمرطوب نبود به این معنی است که بایدبه گلدان آب بدهید.

نور آفتاب
این گیاه به نور کافی برای رشد نیاز دارد. به طوری که قرار دادن گلدان در طولانی‌مدت به دور از نور خورشید باعث از بین رفتن آن می‌شود، بنابراین آن را از سایه دور کنید و زیر نور غیرمستقیم خورشید و پشت پنجره قرار دهید. گلدان را در کجای خانه قرار‌دهید تا نور مورد نیاز به گیاه شما برسد باید بدانید شرایط و نحوه نگهداری و مراقبت از گل و گیاه فیکوس بلک، جنگلی، شرابی و آفریقایی در دریافت نور کمی متفاوت است. انواع ابلق و بنجامین برای سلامتی بیشتر به محیط پر نورتر نسبت به انواع دیگر احتیاج دارند. در غیر این صورت تغییر رنگ می‌دهند.

خاک
به‌طور کلی باید بدانید گیاهانی که ریشه حساس دارند و آب کمی نیز می‌خواهند باید خاکی داشته باشند که به خوبی زهکشی شده باشد. به همین دلیل نیز برای فراهم کردن نحوه و طرز صحیح نگهداری و مراقبت از گل فیکوس لازم است خاکش را به‌خوبی زهکشی کنید تا آب اطراف ریشه جمع نشود. بهترین خاکی که می‌توان برای آن در نظر بگیرید خاک باغچه، خاک برگ و پیت‌ماس است.

دما
همان‌طور که می‌دانید درمناطق استوایی به‌ندرت هواسرد می‌شود. به همین دلیل نیز گیاهانی که خاستگاه استوایی دارند به هوای گرم بیشتر ازهوای سرد تمایل دارند. به همین دلیل سعی‌کنید دمای اتاق رابرای نگهداری ازگیاه فیکوس ۱۳تا۳۰درجه سانتی‌گراد نگه دارید. دمای بالاتر وپایین‌تر ازاین باعث به خطر افتادن سلامت این گیاهان می‌شود. درنظر داشته باشید که تغییرات ناگهانی هوا نیز برای این گل بسیار ناخوشایند است و باعث ریزش برگ‌ها‌می‌شود.

هرس کردن
نگهداری از یک گلدان فیکوس ایجاب می‌کند آن را به درستی هرس کنید تا رشد بهتری داشته باشد. بهترین زمان برای هرس کردن این گیاه اواخر بهار و اوایل فصل تابستان است، بنابراین به‌هیچ‌وجه گیاه را در زمستان هرس نکنید. قبل از هرس نیز به دلیل سمی بودن شیره فیکوس، دستکش دست‌تان کنید. طریقه درست آن نیز به این گونه است که برگ‌های پژمرده و پیر و ساقه‌هایی که خیلی بلند شده است از انتهای هر بند ببرید. توجه کنید که اگر میزان هرس زیاد باشد، رشد آن متوقف می‌شود. به طور کل در هربار هرس تنها می‌توانید ۳۰‌درصد آن را هرس کنید.

کوددهی
نیاز زیاد این گیاه به مواد مغذی ایجاب می‌کند هنگام مراقبت از فیکوس در آپارتمان، از کودهای شیمیایی برای تقویت آن استفاده کنید. در اصل یکی از دلایل کمرنگ شدن برگ‌های فیکوس را می‌توان کمبود مواد مغذی دانست. اگر گلدان شما کوچک باشد باید فواصل کوددهی را کمتر کنید. البته طرز‌نگهداری از گل فیکوس در زمستان ایجاب می‌کند کوددهی را در این فصل که گیاه به خواب زمستانی می‌رود، بسیار کم کنید. به یاد داشته باشید مصرف مازاد کود به سوختن گیاه منجر خواهد شد.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: گیاه فیکوس گل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۳۰۳۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رفتار انسانی یک «اورانگوتان» برای اولین‌بار؛ تهیه ضماد برای درمان زخم!

محققانی که اخیرا به این کشف بزرگ دست یافته‌اند در مقاله خود می‌نویسند: "تا جایی که ما می‌دانیم، این مطالعه اولین مستند سیستماتیک درمان زخم فعال احتمالی با یک ماده گیاهی فعال بیولوژیکی در گونه‌های غیر انسانی است. "

به گزارش خبرآنلاین، چندین سال پیش، ایزابل لاومر، نخستی‌شناس موسسه ماکس پلانک و همکارانش یک اورانگوتان سوماترایی نر (Pongo abelii) به نام راکوس را مشاهده کردند که بیش از نیم ساعت را به تهیه، مصرف و استفاده مکرر از یک گیاه دارویی شناخته شده بر روی زخم باز روی صورتش اختصاص داد.

نر بالغ، که تخمین زده می‌شود حدود ۳۰ سال داشته باشد، چندین بار آب برگ‌های جویده شده را با انگشتانش فقط روی زخم‌هایش می‌مالید تا زمانی که زخم کاملا با خمیر برگ پوشانده شود. از آنجایی که او هیچ قسمت دیگری از بدنش را به این ماده آغشته نکرده بود، لامر و همکارانش معتقدند که او عمداً جراحت خود را درمان می‌کرد.

محققان این رفتار را در پارک ملی Gunung Leuser در اندونزی مشاهده کردند؛ آن‌ها سه روز پس از اینکه اولین بار متوجه زخم باز روی صورتش شدند که در درگیری با نر دیگر ایجاد شده بود، راکوس را در حال جمع‌آوری دقیق برگ‌های گیاه Akar Kuning (Fibraurea tinctoria) دیدند.

این گیاه از دیرباز در طب سنتی برای درمان زخم‌ها و سایر بیماری‌ها مانند دیابت، اسهال خونی و مالاریا استفاده می‌شده است.

تجزیه و تحلیل ترکیب شیمیایی این گیاه نشان می‌دهد که آن خواص ضد باکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی و آنتی اکسیدانی دارد که همگی برای بهبود زخم مفید هستند.

به این ترتیب، ممکن است راکوس به طور اتفاقی در حین خوردن گیاه به تسکین درد پی برده باشد، یا ممکن است این تکنیک درمان زخم را یاد گرفته باشد. در حالی که این رفتار قبلاً در گروه‌های محلی اورانگوتان‌ها مشاهده نشده بود، نر‌ها پس از بالغ شدن پراکنده می‌شوند، بنابراین ممکن است راکوس این ترفند هوشمندانه را از جمعیتی که در آن متولد شده بود، یاد گرفته باشد.

محققان خاطرنشان می‌کنند: «راکوس در سال قبل از این حادثه به تازگی رشد جنسی ثانویه خود را پشت سر گذاشته بود و به نظر می‌رسید سعی می‌کند خود را به عنوان یک نر مسلط جدید معرفی کند که از داده‌های رفتاری ما جمع آوری شده در این مدت منعکس شده است.»

لامر و تیم مشاهده کردند که راکوس در روز‌های بعد همچنان به خوردن این گیاه ادامه می‌دهد و هیچ نشانه‌ای از عفونت زخم مشاهده نمی‌شود. در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲ به نظر می‌رسید که زخم به طور کامل بهبود یافته و تنها یک زخم ضعیف باقی مانده است.

راکوس همچنین بیش از نیمی از روز را در طول دوره نقاهت خود به استراحت می‌گذراند که به طور قابل توجهی با دوره‌های استراحتی که محققان قبل از کشف زخم او مشاهده کرده بودند، متفاوت بود.

گزارش‌ها و شواهد حکایتی گسترده‌ای از خوددرمانی در سایر نخستی‌ها وجود دارد، از جمله شامپانزه‌هایی که مغز Vernonia amygdalina را برای درمان عفونت‌های کرمی می‌جوند و حشرات را روی زخم‌ها می‌زنند، اما ثبت چنین رفتار‌هایی به‌طور سیستماتیک دشوار بوده است.

اگر ثابت شود که گیاهان برای درمان زخم‌ها به طور کلی در اورانگوتان‌ها یا دیگر میمون‌های بزرگ استفاده می‌شود، ممکن است نشان دهد که شیوه‌های پزشکی انسانی ریشه در زمانی دارد که اجداد پستانداران مشترک ما در زمین پرسه می‌زدند.